Jedz, bo ma dobry wpływ na skórę i chroni przed osteoporozą. Do tego niewiele kalorii i błonnik

Rabarbar to wyjątkowo aromatyczne warzywo o dużej uniwersalności kulinarnej. To on dodaje słodkim wypiekom i domowym kompotom przyjemnej kwasowości, a obiad dopełnia swoją rześkością. W Polsce sezon na rabarbar rozpoczyna się wczesną wiosną i trwa do połowy lata. Ten niezwykły przysmak ma interesującą, wielowiekową historię - przybył do Europy z Azji, gdzie od wieków ceniony był bardziej za właściwości lecznicze niż kulinarne. Początkowo sięgano głównie po jego korzeń, a dopiero później odkryto potencjał kulinarny kryjący się w jego łodygach. Czy rabarbar jest zdrowy i co można z niego zrobić, aby wydobyć jego niepowtarzalny smak? Tego wszystkiego dowiesz się w dalszej części artykułu. 

Rabarbar ma długą tradycję w medycynie ludowej - od wieków wykorzystywano go jako środek wspomagający trawienie i oczyszczający organizm. Czy jest on jednak zdrowy również w świetle współczesnej nauki? Badania potwierdzają jego liczne zalety. Jego niepodważalnym atutem jest na przykład to, że jest niskokaloryczny i bogaty w błonnik, który nie tylko wspomaga perystaltykę jelit, ale również daje uczucie sytości na wiele godzin.

Czerwona barwa powyższego warzywa to zasługa antocyjanów - silnych przeciwutleniaczy, które neutralizują wolne rodniki, spowalniając procesy starzenia i chroniąc komórki przed uszkodzeniami. Na szczególną uwagę zasługuje również ilość kryjącego się w nim wapnia i witaminy K. Oba te składniki współpracują ze sobą w procesie budowania mocnych kości.  

Rabarbar jest również źródłem witaminy C, która wzmacnia odporność i wspiera produkcję kolagenu - białka budulcowego kluczowego dla zdrowia skóry, stawów i naczyń krwionośnych. Znajdziesz w nim także potas regulujący ciśnienie krwi oraz magnez niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Kropką nad i jego imponującego składu jest luteina i zeaksantyna - związki chroniące oczy przed szkodliwym działaniem promieni UV i zmniejszające ryzyko rozwoju chorób degeneracyjnych siatkówki. 

Kto nie powinien jeść rabarbaru? Ostrożność powinny zachować również osoby z zaburzeniami wchłaniania żelaza i wapnia. Kwas szczawiowy tworzy z tymi minerałami nierozpuszczalne kompleksy, znacząco ograniczając ich biodostępność. Jeśli zmagasz się z niedokrwistością z niedoboru żelaza lub osteoporozą, rabarbar powinien gościć na twoim stole sporadycznie.

Osoby z wrażliwym układem trawiennym, zespołem jelita drażliwego oraz refluksem żołądkowo-przełykowym również powinny podchodzić do rabarbaru z pewną dozą ostrożności. Jego kwaśny charakter może nasilać objawy zgagi i podrażniać śluzówkę układu pokarmowego. 

Zastanawiasz się, jak wykorzystać rabarbar w kuchni? Co zrobić, aby zaskoczyć domowników i gości? Jego wyrazisty, kwaśny smak doskonale komponuje się zarówno ze słodkimi wypiekami, jak i wytrawnymi propozycjami. Najbardziej klasyczną opcją jest kompot - wystarczy pokroić łodygi na mniejsze kawałki, dodać odrobinę cukru lub miodu i gotować go przez około 15 minut. Taki napój nie tylko doskonale orzeźwia w upalne dni, ale również wspomaga trawienie. 

Niepodważalnym królem słodkich dań z rabarbarem jest ciasto drożdżowe z kruszonką. Lekko kwaśne warzywo przełamuje słodycz ciasta, tworząc idealny balans. Równie popularne są kisiele, musy i dżemy, które można przechowywać przez długie miesiące, ciesząc się smakiem rabarbaru nawet zimą. Bardziej wyrafinowaną pozycją jest rabarbarowa tarta z kremem budyniowym lub rabarbar zapiekany pod kruszonką z płatków owsianych i orzechów. 

Mniej oczywiste, ale równie smaczne są wytrawne dania główne z rabarbarem. Sos rabarbarowy z dodatkiem imbiru i czosnku stanowi doskonałe dopełnienie pieczonych mięs, szczególnie kaczki i wieprzowiny. Jego kwasowość przełamuje tłustość mięsa, tworząc harmonijną kompozycję smaków. Możesz również dodać pokrojony rabarbar do sałatek - szczególnie dobrze komponuje się z kozim serem, orzechami i rukolą. 

Źródła: smaker.pl, dietetycy.org.pl