Ma dużo potasu, żelaza i błonnika. Możesz chrupać jako przekąskę lub zrobić zdrową sałatkę

Choć wciąż bywa niedoceniana na tle swoich kolorowych kuzynów, biała rzodkiew to jedno z najbardziej wartościowych warzyw korzeniowych, które warto wprowadzić do codziennej diety. Jej delikatnie pikantny smak świetnie komponuje się z innymi składnikami, a prostota przygotowania sprawia, że sprawdzi się zarówno jako szybka przekąska, jak i element pożywnej sałatki. 

To jednak nie tylko kulinarna ciekawostka. Biała rzodkiew to prawdziwa skarbnica składników odżywczych, które mogą wspomóc trawienie, poprawić odporność i zadbać o zdrowie serca. Sprawdź, dlaczego warto sięgać po nią częściej – i co z niej przygotować. 

Pyszna, uniwersalna do zastosowania w kuchni i… zdrowa. To właśnie biała rzodkiew. Wartości odżywcze i właściwości tego warzywa robią wrażenie. Zawiera imponujące ilości potasu, który wspomaga regulację ciśnienia krwi i prawidłową pracę mięśni. Znajdziemy w niej także żelazo, niezbędne dla prawidłowego transportu tlenu w organizmie, oraz błonnik pokarmowy, który wspiera trawienie i daje uczucie sytości. 

To warzywo jest również źródłem witaminy C, która działa przeciwutleniająco i wspiera układ odpornościowy. Zawarte w rzodkwi glukozynolany wykazują działanie przeciwbakteryjne i wspomagają naturalne procesy detoksykacji wątroby. Dzięki niskiej kaloryczności i wysokiej zawartości wody biała rzodkiew jest idealnym wyborem dla osób dbających o linię. 

Warto poznać odpowiedź na jeszcze jedno ważne pytanie. Mianowicie kto powinien jeść białą rzodkiew? Ze względu na swoje właściwości, biała rzodkiew polecana jest szczególnie osobom z nadciśnieniem, problemami trawiennymi oraz tym, którzy chcą wzmocnić odporność w okresie przejściowym. Dzięki błonnikowi pomaga także w walce z zaparciami i wspiera rozwój korzystnej mikroflory jelitowej. 

To również dobre warzywo dla osób z niedoborami żelaza – choć nie zawiera go tyle co mięso, obecność witaminy C wspomaga jego przyswajanie z roślinnych źródeł. Warto po nią sięgać w dietach roślinnych, redukcyjnych i w okresie rekonwalescencji. Ostrożność powinny natomiast zachować osoby z wrażliwym żołądkiem lub wrzodami – ze względu na lekko drażniący charakter rzodkwi. 

Zastanawiasz się, co zrobić białej rzodkwi? Świetnie sprawdzi się jako chrupiąca przekąska na surowo – pokrojona w słupki i podana z hummusem, jogurtem naturalnym lub pastą warzywną. Jest lekka, orzeźwiająca i idealna do zabrania w pudełku do pracy czy szkoły.  

Można ją także wykorzystać jako dodatek do surówek i sałatek – szczególnie tych z marchewką, jabłkiem, ogórkiem kiszonym czy rukolą. W wersji azjatyckiej dobrze komponuje się z imbirem, sezamem i sosem sojowym.  Dla bardziej zaawansowanych kulinarnie – biała rzodkiew może być bazą do kiszonek, które nabierają głębi smaku i wzmacniają florę jelitową. Można ją też dusić z przyprawami lub wykorzystać w daniach w stylu stir-fry. 

Choć w Polsce biała rzodkiew kojarzy się głównie z dodatkiem do surówek lub przystawką na surowo, w innych częściach świata odgrywa dużo większą rolę kulinarną. W kuchni japońskiej znana jest jako daikon i wykorzystywana w wielu formach – od marynat (tsukemono), przez dodatek do zup (misoshiru), aż po smażone dania z woka.  

W kuchni indyjskiej trafia do warzywnych curry i placków (paratha), a w kuchni koreańskiej jest nieodzownym składnikiem tradycyjnego kimchi – fermentowanej, pikantnej przystawki. Jej delikatnie ostry smak i soczysta struktura sprawiają, że doskonale chłonie przyprawy i nadaje potrawom świeżości.  

Dzięki tej różnorodności biała rzodkiew to warzywo, które warto odkryć na nowo – także poza utartymi schematami kuchni europejskiej. 

Biała rzodkiew dostępna jest w sklepach niemal przez cały rok, ale najwięcej wartości odżywczych ma w okresie jesienno-zimowym – wtedy uprawiana jest lokalnie i dojrzewa w naturalnych warunkach. To właśnie jesienią jej smak staje się bardziej intensywny, a struktura – idealnie chrupiąca.  

Przechowując rzodkiew, warto trzymać ją w lodówce, najlepiej w dolnej szufladzie na warzywa, zawiniętą w papier lub w bawełnianym woreczku – zapobiega to nadmiernemu wysychaniu. W takich warunkach może przetrwać nawet kilkanaście dni bez utraty jędrności i smaku. Pokrojoną warto zjeść w ciągu 1–2 dni, by nie straciła aromatu. 

Źródło: terazgotuje.pl