Nasze babcie używały zamiast cytryny. Ma dużo więcej witaminy C i jest łagodny dla żołądka

Pigwowiec bywa mylony z pigwą, choć to dwa różne gatunki. Pigwa to duże, gruszkowate owoce, znane z południowych regionów Europy i z cieplejszego klimatu. Pigwowiec natomiast rośnie powszechnie w Polsce, tworząc niewysokie krzewy obsypane drobnymi, żółtymi owocami o niezwykle intensywnym aromacie. Ich smak jest bardziej cierpki i kwaśny niż cytryny, ale owoc jest łagodniejszy dla żołądka (po obróbce traci część kwasowości). Nic dziwnego, że w dawnych kuchniach używano pigwowca do herbaty, syropów i nalewek, traktując go jako naturalny sposób na wzmocnienie organizmu. 

Pigwowiec pochodzi z Azji Wschodniej (przede wszystkim z Japonii i Chin) i tam od wieków wykorzystywany był w medycynie tradycyjnej. Do Europy trafił w XIX wieku jako roślina ozdobna, a szybko zyskał uznanie dzięki swoim owocom. To niewysoki, gęsty krzew, który w polskich ogrodach pojawił się już ponad sto lat temu. 

Doskonale znosi chłodny klimat, dzięki czemu owocuje, nawet gdy inne rośliny zawodzą. Wiosną pokrywają go różowawe lub łososiowe kwiaty, a jesienią dojrzewają na nim małe, twarde owoce o intensywnej żółtej barwie. Choć na pierwszy rzut oka mogą przypominać miniaturowe jabłka, różnią się od nich wyjątkowo silnym zapachem - jednym z najbardziej aromatycznych wśród polskich owoców. 

Owoce pigwowca są nieduże, zazwyczaj rosną do 2-4 cm średnicy. Wyróżniają się naprawdę twardym miąższem, który w stanie surowym jest niemal niejadalny - zbyt kwaśny i cierpki. Jednak po przetworzeniu nabiera niezwykłego smaku. Zwykle kroi się je w cienkie plasterki, zasypuje cukrem lub miodem i odstawia, aż puszczą sok. Tak przygotowane doskonale nadają się do herbaty, kompotów, syropów czy nalewek. 

Pigwowiec uchodzi za jeden z najzdrowszych owoców. Zawiera wyjątkowo dużo witaminy C - zdecydowanie więcej niż cytryna (od 2 do 7 razy więcej). W 100 gramach owoców znajduje się nawet 60-100 mg tej witaminy, przy jednoczesnej niskiej kaloryczności (wspomniana porcja to tylko 57-60 kcal). Owoce są też bogate w polifenole, flawonoidy i katechiny, które pełnią ważną funkcję przeciwzapalną i antyoksydacyjną. Jak podaje serwis deccoria.pl: "Owoce pigwowca, choć niepozorne, zawierają minerały oraz spore ilości witamin. Znajdziemy w nich witaminę A, witaminę D, B1 i B12, jednak najwięcej jest w nim witaminy C. Dlatego owoc ten nazywany jest często polską cytryną".

Po pigwowiec warto sięgać szczególnie jesienią i zimą, kiedy naturalne źródła witaminy C są ograniczone. Polecany jest osobom o obniżonej odporności, często łąpiącym infekcje, a także tym, którzy szukają naturalnych sposób na wzmocnienie organizmu. Dzięki łagodniejszemu działaniu na żołądek niż cytryna sprawdzi się też u osób, które nie mogą spożywać bardzo kwaśnych owoców. 

Trzeba jednak pamiętać, że pigwowiec nie jest dla wszystkich. Ze względu na wysoką zawartość kwasów powinny go unikać osoby z ostrą fazą choroby wrzodowej lub silnym refluksem - choć wielu toleruje go lepiej niż cytrynę. Nie jest też wskazany dla tych, którzy są uczuleni na owoce ziarnkowe. Z kolei syrop z pigwowca do herbaty nie będzie zalecany diabetykom - zawiera dużą porcję cukru (do napoju warto dodać wówczas pigwowca bez cukru i odrobinę miodu akacjowego).

Pigwowiec idealnie sprawdza się jako dodatek do herbaty, a dla wielu osób może być nawet lepszy od cytryny. Przede wszystkim zawiera dużo więcej witaminy C, a dzięki temu wzmacnia odporność skuteczniej niż popularny plasterek wrzucony do gorącego napoju. Dodatkowo jest mniej agresywny dla błony śluzowej żołądka. 

Owoc nadaje herbacie głęboki aromat, który łączy w sobie nuty jabłka, gruszki i cytrusów. Jest naturalnie intensywny, więc nie wymaga dużej ilości, aby zmienić smak napoju. W formie syropu lub plasterków w miodzie zachowuje swoje cenne składniki odżywcze, o ile dodaje się go do lekko przestudzonego napoju - wysoka temperatura obniży zawartość witaminy C. 

Warto używać pigwowca nie tylko zimą. Sprawdzi się też do wody mineralnej, lemoniad, naparów ziołowych i koktajli. Pozwala urozmaicić codzienną dietę o naturalne źródło witamin.

Pigwowiec do herbaty (z cukrem)

Składniki:

• 1 kg dojrzałych owoców pigwowca,
• 1 kg cukru.

Sposób wykonania:

1. Obierz owoce pigwowca, usuń gniazda nasienne razem z pestkami i pokrój na mniejsze kawałki. Umyj i dobrze odsącz.

2. Przełóż pokrojone owoce do dużego garnka, wsyp cukier i dokładnie przemieszaj. Odstaw na 1-2 dni, do pomieszczenia z temperaturą pokojową. Owoce powinny puścić sok.

3. Po upływie tego czasu zagotuj owoce na średnim ogniu. Gorącego pigwowca przełóż do wyparzonych, szklanych słoików. Zakręć pokrywki, odwróć do góry dnem i zostaw do całkowitego ostudzenia. Przechowuj w chłodnym pomieszczeniu lub lodówce.

Pigwowiec do herbaty (z miodem)

• ok. 300 g owoców pigwowca,
• 1/2 litra płynnego miodu.

1. Obierz owoce, usuń gniazda nasienne i pestki, pokrój mniejsze kawałki i umyj. Odsącz.

2. Przełóż pokrojone owoce do słoika (napełnij do połowy) i zalej płynnym miodem. Odstaw na tydzień, ale pamiętaj, żeby każdego dnia przemieszać drewnianą łyżką.

3. Po tym czasie syrop z pigwowca do herbaty jest gotowy.

Źródło: terazgotuje.pl, dietetycy.org.pl