W PRL-u były na obiad przynajmniej raz w tygodniu. Dziś mało kto się przyznaje, że je

Podroby, w tym żołądki, traktujemy dziś jako dania drugiej kategorii. Niesłusznie, ponieważ mają niewiele tłuszczu i zawierają dużo więcej żelaza niż inne części mięsa. Pora, by żołądki przestały być traktowane jak relikt minionej epoki i na stałe zagościły na naszych stołach. Można je przyrządzić tak, by były miękkie i pyszne. 

Gulasz z serc, płucka na kwaśno, wątróbka czy żołądki z cebulką były stałym elementem menu mlecznych barów w PRL-u. Często gościły też na stole przeciętnego Kowalskiego, traktowane jako "wyrób mięsopodobny". Braki w zaopatrzeniu skłaniały gospodynie do szukania alternatywnych rozwiązań. Podroby nie tylko były dostępne, ale również stosunkowo tanie. Ich przygotowanie w taki sposób, by były smaczne i miękkie, wymagało w niektórych przypadkach nieco czasu, stąd dziś rzadko po nie sięgamy.  

Podroby dziś kojarzą nam się ze specyficznym posmakiem i z tym że bywają twarde. Zachętą do powrotu do kuchni PRL-u niech będą właściwości zdrowotne żołądków: zawierają one dużo białka przy jednoczesnej małej ilości tłuszczu, są cennym źródłem żelaza, cynku i witamin z grupy B. Ich regularne spożywanie wspomaga układ nerwowy oraz produkcję czerwonych krwinek. Są też dobrym rozwiązaniem dla osób ograniczających w diecie ilość tłuszczu.  

Żołądki drobiowe wiele osób może kojarzyć jako twarde podeszwy, które trzeba długo żuć. To może zniechęcić do ich spożywania. Jest jednak kilka sposobów na pozbycie się tego problemu. Po pierwsze i najważniejsze: żołądki oraz wszelkie podroby można pysznie przyrządzić pod warunkiem, że są świeże. Akurat te części kurzego mięsa starzeją się wyjątkowo szybko. Kupując żołądki na obiad, kieruj się ich delikatnym aromatem i zdrowym wyglądem. Żołądki z żółtymi czy ciemnymi przebarwieniami omiń szerokim łukiem.  

O tym, że żołądki są twarde, decyduje znajdująca się w nich duża ilość żył i błonek. Oczyść z nich dokładnie produkt przed jego obróbką. Następnie opłucz dokładnie żołądki i zanurz je w chłodnej wodzie na dwie godziny. Woda powinna całkowicie przykrywać mięso. Ostatnia zasada jest wspólna dla wszystkich podrobów. Pewnie wiesz, że smażoną wątróbkę należy solić dopiero na końcu. Podobnie ma się rzecz z żołądkami - zbyt wcześnie dodana sól sprawi, że będą twarde.  

Sprawdź także: Na świecie doceniają, w Polsce omijamy w sklepach. Ryba o wiele zdrowsza i tańsza od dorsza

Przepis na żołądki smażone z cebulką jest wbrew pozorom banalnie prosty. Najważniejsza jest tu jakość i świeżość podrobów.  

Składniki:  

• pół kg żołądków drobiowych; 
• 4 cebule; 
• 3 listki laurowe; 
• 3 ziela angielskie; 
• 3 ziarna pieprzu; 
• sól i pieprz; 
• 2 łyżki masła. 

Sposób przygotowania:  

Żołądki oczyść z żyłek i błonek, dokładnie wypłucz i zanurz w chłodnej wodzie i pozostaw na dwie godziny. Dzięki temu będą miękkie i nie trzeba będzie ich długo gotować.

Odmoczone żołądki wrzuć do wody i zagotuj, wymień wodę i gotuj jeszcze przez kwadrans razem z liściem laurowym, ziarnami pieprzu i ziela angielskiego. Po kwadransie ugotowane żołądki odsącz i wystudź. Możesz pokroić je na mniejsze kawałki.  

Poszatkowaną cebulę zeszklij na maśle, a potem dodaj gotowane żołądki i ¾ szklanki wody lub bulionu. Duś całość tak długo, aż żołądki będą miękkie. W tym czasie cebula się rozpadnie i naturalnie zagęści sos. Na koniec dopraw całość solą i pieprzem. Podawaj z poszatkowaną pietruszką i kaszą lub ziemniakami.  

Źródło: terazgotuję.pl, smaker.pl