Alternatywa dla polskiego ziemniaka. Smakuje jak szpinak, cukrzycy mogą jeść bez obaw

Ulluco, znane również pod nazwą olluco, to warzywo korzeniowe wywodzące się z Ameryki Południowej, a dokładnie z rejonów Andów. Swoim kształtem przypomina ziemniaka, jednak ma bardziej kruchą teksturę i nieco inny smak. Co ciekawe, może być ono spożywane zarówno w postaci bulw, jak i liści, które swoim smakiem są zbliżone do szpinaku. Co to jest ulluco, jakie są jego właściwości i jak wykorzystać je w kuchni? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w artykule.

Co to jest ulluco (olluco)? Jest to roślina korzeniowa pochodząca z Ameryki Południowej, zwłaszcza z rejonów Andów - Peru, Ekwadoru, Boliwii i Kolumbii. Jej jadalną częścią są bulwy, które rosną tuż pod powierzchnią ziemi. Mają one różnorodne kolory - od jasnożółtego, przez różowy i czerwony, aż po intensywnie fioletowy. Ich skórka jest gładka, cienka i niekiedy błyszcząca.

Bulwy ulluco osiągają długość od kilku do kilkunastu centymetrów i przybierają rozmaite kształty - owalny, kulisty lub lekko wrzecionowaty. Ich struktura po ugotowaniu różni się od ziemniaka - miąższ pozostaje lekko śliski, wilgotny i jędrny, co sprawia, że nie rozpada się łatwo podczas gotowania. Z tego powodu nie nadają się one na purée, ale za to świetnie sprawdzają się w zupach i sałatkach. Warto dodać, że inną jadalną częścią ulluco są liście, które swoim smakiem przypominają szpinak. 

W Polsce ulluco nie jest popularne, dlatego rzadko można natknąć się na nie w sklepach. Niekiedy można dostać je w sklepach internetowych z egzotycznymi produktami. Jego uprawa w polskich warunkach jest możliwa, jednak jest dość trudna i wymaga dużego zaangażowania. 

Ulluco obfituje w witaminę C - w niektórych odmianach jej poziom sięga nawet 23 mg na 100 g. Witamina C to bardzo ważna substancja, która wspiera odporność, usprawnia produkcję kolagenu i zwiększa przyswajanie żelaza. Na uwagę zasługują również betacyjaniny i betaksantyny, które wykazują silne działanie przeciwutleniające i wspomagają walkę z wolnymi rodnikami. 

Bulwy ulluco składają się aż w 85% z wody, dzięki czemu są lekkie i niskokaloryczne. Mimo wysokiej zawartości wody są one dobrym źródłem energii - dostarczają węglowodanów, w tym skrobi i naturalnych cukrów. Co ciekawe, kryją one w sobie także sporo białka - niektóre odmiany zawierają nawet do 15% tego makroskładnika w suchej masie.

Zastanawiasz się, jak jeść ulluco? Możliwości jest co najmniej kilka. Warzywo to można spożywać zarówno na surowo, jak i po obróbce termicznej. Równie dobrze możesz je ususzyć lub zamarynować. Jego bulwy doskonale sprawdzają się jako dodatek do zup, gulaszy i sałatek. Poniżej znajdziesz kilka pomysłów na dania z tym składnikiem w roli głównej:

Olluquito con charqui

Jedną z najpopularniejszych potraw z dodatkiem ulluco jest olluquito con charqui. Jest to tradycyjne danie kuchni peruwiańskiej, które przypomina chili con carne. Poza głównym składnikiem można uwzględnić w nim polędwicę wołową, ostrą papryczkę, cebulę, pastę czosnkową, pastę z chili, suszone oregano oraz kmin rzymski.

Zupa z ulluco

Bulwy ulluco to także doskonały dodatek do zup. Aby wyczarować niebanalną potrawę, można połączyć je z kolbami kukurydzy, bobem, dynią, ziemniakami, białym serem i niesłodzonym mlekiem skondensowanym. Całość należy doprawić solą i pieprzem.

Ulluco smażone na patelni

Pokrojone w cienkie plasterki bulwy można podsmażyć na niewielkiej ilości oleju z dodatkiem cebuli, czosnku i przypraw. W tej formie przypominają one warzywne chipsy. Świetnie sprawdzają się one jako samodzielna przekąska oraz dodatek do warzywnego gulaszu.

Duszone liście jak szpinak

Liście ulluco przygotowuje się podobnie jak szpinak. Można poddusić je na patelni z odrobiną czosnku i oleju, a następnie dodać do jajecznicy, makaronu lub farszu do naleśników. Są one delikatne, mają lekko ziołowy smak i dobrze komponują się z rozmaitymi warzywami. 

Źródła: ekologia.pl, terazgotuje.pl