Teraz jest jej czas - cudownie słodka z delikatną goryczką. Jedz, by poprawić wzrok, trawienie, chronić serce i kości

Śliwki węgierki to symbol późnego lata i jesieni. Niewielkie, podłużne owoce kryją w sobie soczysty miąższ o charakterystycznym smaku - słodkim, ale z delikatną nutą cierpkości. Idealnie nadają się zarówno do jedzenia na surowo, jak i do przygotowania przetworów czy wypieków. Trudno wyobrazić sobie klasyczne powidła bez ich udziału. Węgierki to nie tylko uczta dla podniebienia. Są również skarbnicą składników mineralnych, witamin i błonnika, które od wieków doceniają specjaliści ds. zdrowej żywności. Warto sięgać po nie regularnie, szczególnie gdy jest na nie sezon.

Historia śliwki węgierki rozpoczęła się już setki lat temu. Choć dziś uważamy ją za owoc typowo polski, jej korzenie sięgają Azji, a dokładnie Syrii (okolic Damaszku). To właśnie stamtąd, wraz z tureckimi kupcami i wojownikami, trafiła na europejski kontynent. Rozprzestrzeniła się najpierw na Bałkanach, gdzie szybko stała się częścią lokalnej kuchni i tradycji. Początkowo, ze względu na pochodzenie, owoce nazywano Damascenkami, Damaszkami albo Adamaszkami.

Potem śliwka dotarła także na tereny Europy Środkowej, w tym na Węgry, od których przyjęła swoją obecną nazwę. To właśnie tam uprawy rozkwitały (wręcz na skalę masową), a węgierka zaczęła być traktowana jak cenny owoc o wielu zastosowaniach kulinarnych (od potraw obiadowych i deserów, przez przetwory, aż po alkohol). 

W Polsce pojawiła się w XVII wieku (dotarła właśnie z Węgier), a dzięki sprzyjającemu klimatowi zadomowiła już na dobre. W XIX wieku "węgierka" wyparła pierwotną nazwę owocu. Z czasem stała się jednym z najważniejszych owoców jesienie, nieodłącznym elementem wiejskich sadów i miejskich ogrodów. Do dziś w wielu regionach jej zbiory są niczym rytuał i oznaczają przyrządzanie pysznych, domowych powideł.

Śliwka węgierka ma charakterystyczny, wydłużony kształt i ciemnofioletową skórkę, często pokrytą naturalnym woskowym nalotem. Miąższ ma barwę żółtą lub złocisto-pomarańczową, jest soczysty, a przy tym lekko włóknisty. Pestka węgierki oddziela się od wnętrza owocu z łatwością, co czyni ją owocem idealnym do przetworów.

Śliwki węgierki to prawdziwe bogactwo wartości odżywczych. Zawierają witaminy z grupy B, witaminę A i C, a także minerały (w tym potas, magnez, żelazo i wapń). Szczególnie cenna jest obecność potasu, który wspiera prawidłową pracę serca i reguluje ciśnienie krwi.

Zawarte w śliwkach antyoksydanty, takie jak polifenole, pomagają chronić organizm przed stresem oksydacyjnym i spowalniają procesy starzenia. Witaminy A i C wspierają odporność, poprawiają wygląd skóry i dbają o prawidłowe widzenie. Dzięki zawartości wapnia i magnezu śliwki zapewniają dobry stan kości i mięśni. 

Kto powinien jeść węgierki? Przede wszystkim osoby z problemami trawiennymi, bo błonnik reguluje pracę jelit. To także świetny owoc dla osób narażonych na choroby serca i nadciśnienie. Jednak nie wszyscy mogą spożywać śliwki bez ograniczeń - osoby zmagające się z zespołem jelita drażliwego czy refluksem powinny jeść je ostrożnie. Zbyt duża liczba może powodować wzdęcia, a w formie suszonej - działać też przeczyszczająco.

Śliwkę węgierkę w kuchni można wykorzystać na naprawdę wiele sposobów. Świetnie smakuje na surowo, ale prawdziwa magia zaczyna się, gdy użyjemy jej w przetworach lub wypiekach. To właśnie z niej powstają legendarne domowe powidła mam i babć - gęste, słodkie, smażone przez wiele godzin. Owoc nadaje się również na dżemy, konfitury, a nawet sosy, które wspaniale komponują się z mięsem (zwłaszcza kaczką i wieprzowiną).

Węgierki doskonale pasują do słodkich wypieków - ciast, drożdżówek, tart czy nawet muffinek. Ich smak dobrze łączy się z cynamonem, kardamonem i orzechami. Z owoców można też przygotować kompoty i soki, które gaszą pragnienie latem. 

Na zimę węgierki można też suszyć - w tej formie stają się zdrową przekąską, bogatą w błonnik i antyoksydanty. Popularne są również w wersji marynowanej w occie, gdzie nabierają wytrawnego charakteru. Nie można zapomnieć o trunkach - tradycyjna śliwowica czy nalewki to część dziedzictwa kulinarnego wielu regionów w Polsce. 

Źródło: terazgotuje.pl, pinkmartiniboy.wordpress.com